![]() |
Źródło: agatatuszynska.com |
Jak informuje wydawca, Ćwiczenia
z utraty to zapis kilkunastu ostatnich miesięcy wspólnego życia Agaty
Tuszyńskiej – pisarki, biografistki, poetki i Henryka Daski – krytyka literackiego,
tłumacza i podróżnika.
„Mężczyzna, którego kocham i z którym miałam się zestarzeć
jest śmiertelnie chory. Wyrok jest jednoznaczny. Nie było zwiastunów. W geście
obrony mówimy o miłości. Będziemy walczyć, będziemy razem, nie poddamy się” –
wyznanie to ropoczyna pamiętnikarski ciąg wielowątkowej „narracji tragedii”,
którego głównym motywem jest utrata bliskiej osoby.
Z całą pewnością, jest to książka trudna w odbiorze – jest ona
bowiem przede wszystkim zapisem intymnych, niekiedy ambiwalentnych przeżyć
autorki. W dziele tym uwagę zwracać mogą także liczne odwołania o charakterze
interdyscyplinarnym – Tuszyńska przytacza często informacje dotyczące historii
medycyny, biologii, historii literatury. Silnie akcentuje ponadto wątek
żydowski, szukając w swojej biografii wyjaśnienia, umotywowania nieszczęścia, z
którym przyszło jej się zmierzyć.
Sama Agata Tuszyńska mówi, że „jest to książka o miłości i
o tym, w jaki sposób można albo chce się być z człowiekiem, któremu zdarzyła
się krzywda i który nas potrzebuje”.
Ćwiczenia z utraty
to książka, której nie da się zrecenzować, to lektura, którą powinno się
przeczytać.
![]() |
Źródło: Wydawnictwo Literackie |
Podoba mi się Twoje ostatnie zdanie podsumowujące. Takiej książki nie można oceniać. Na pewno kiedyś ją przeczytam.
OdpowiedzUsuń